دارایی های غیرجاری نگهداری شده برای فروش

تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۱۱/۲۹

استاندارد حسابداری شماره 31 با عنوان دارایی های غیرجاری نگهداری شده برای فروش

تعاریف :

دارایی غیر جاری (یا مجموعه واحد) نگهداری شده برای فروش : یک دارایی ( یا مجموعه واحد) است که مبلغ دفتری آن، عمدتاً از طریق فروش و ن استفاده مستمر بازیافت می گردد.

مجموعه واحد : گروهی از دارایی ها و بدهی ها وابسته به آن که به عنوان یک مجموعه واحد واگذار یا برکنار خواهد شد.( مااند واگذاری شعبه یک بانک یا کارخانه شعبه یک شرکت خودروسازی)

دامنه استاندارد:

طبق بند 2 استاندارد: الزامات ” طبقه بندی ” و ” ارائه” در این استاندارد، برای تمام دارایی های غیرجاری و تمام مجموعه های واحد بکار می رود، اما الزامات ” اندازه گیری ” در این استاندارد برای تمام دارایی های غیرجاری و مجموعه های واحد ( به شرح بند 4) ف به استثنای دارایی های ذکر شده در بند 5 که طبق استاندارد مربوط اندازه گیری ، کاربرد دارد.

نکته:

طبق بند 5 استاندارد: الزامات اندازه گیری این استاندارد در مورد دارایی ها و بدهی های زیر کاربرد ندارد ( به طور خودکار ارزش های روز رعایت می گردد)

1. سرمایه گذاری های بلندمدتی که به روش تجدید ارزیابی اندازه گیری می شود.(براساس الزامات استاندارد 15)
2. دارایی های جاری و بدهی های جاری که جزئی از مجموعه واحد نگهداری شده برای فروش است (مااند استاندارد 8)

طبقه بندی دارایی های غیرجاری نگهداری شده برای فروش ( شناخت اولیه)

براساس بند 7 استاندارد ؛ واحد تجاری باید دارایی های غیرجاری ( مجوعه واحد) را که مبلغ دفتری آن، عمدتاً از طریق فروش آن استفاده مستمر بازیافت می گردد، به صورت جداگانه و به عنوان ” نگهداری شده برای فوش” طبقه بندی کند.

طبق بند 8 استاندارد؛ طبقه بندی دارایی های غیرجاری (یا مجوعه واحد) به عنوان نگهداری شده برای فروش باید تنها پس از احراز شرایط زیر صورت گیرد:

1. داراییها ی غیر جاری (مجوعه واحد) برای فروش فوری در وضعیت فعلی آن، فقط بر حسب شرایطی که برای فروش چنین دارایی هایی ( مجموعه واحد) مرسوم و معمول است، آماده باشد ( اصطلاحاً برای فروش فوری در دسترس باشد، مثلا نباید دارای محدودیت های قانونی موثر برای فروش باشد)
2. فروش آن بسیار محتمل باشد (رعایت همزمان شرایط بند 9 استاندارد)

طبق بند 9 استاندارد : برای آنکه فروش بسیار محتمل باشد باید شرایط زیر احراز شود :

1.  سطح مناسبی از مدیریت واحد تجاری متعهد به اجرای طرح فروش دارایی ( یا مجموعه واحد)) باشد
2. برنامه فعالی برای یافتن خریدار و تکمیل طرح فروش شروع شده باشد
3. برای فروش دارایی ( یا مجموعه واحد) به قیمتی منطقی نسبت به ارزش روز آن ، بازار یابی موثری انجام شده باشد.
4. انتظار رود که که شرایط تکمیل فروش طی یکسال از تاریخ طبقه بندی، احراز گردد
5.  اقدامات لازم برای تکمیل طرح فروش نشان دهد که انجام تغییرات با اهمیت با توقف آن بعید است.

اقدامات لازم در مرحله شناخت اولیه: ( دراایی های غیرجاری با فرض ایکه قبلاً در دفاتر واحد تجاری موجود بوده است)

1. رعایت احکام استاندارد مربوط بر دارایی غیر جاری تا قبل از تاریخ طبقه بندی ( تعیین ارزش دفتری دارایی درست تا قبل از تاریخ طبقه بندی مثل بروز رسانی استهلاک انباشته)
2. تعیین خالص ارزش فروش دارایی در تاریخ طبقه بندی
3. ثبت حسابداری طبقه بندی و شناسایی زیان کاهش ارزش انباشته در تاریخ تغییر طبقه بندی از طریق کاهش ارزش دفتری دارایی
4. توقف شناسایی استهلاک برای دارایی از تاریخ طبقه بندی به بعد

تجدید شناخت : ارائه و افشای دارایی غیرجاری نگهداری شده برای فروش

الف) در صورت های مالی

1. ارائه در سرفصل دارایی های جاری و به عنوان یک قلم جداگانه
2. در مجموعه واحد، ارائه بدهی های مربوط در سرفصل بدهی های جاری و به عنوان یک قلم جداگانه
3. ارائه دارایی های غیر جاری به اقل مبلغ دقتری و خالص ارزش فروش در صورت های مالی

ب) در صورت سود و زیان

1. زمانی که درایی به عنوان نگهداری برای فروش طبقه بندی می گردد، شناسایی هزینه استهلاک برای آن متوقف می گردد.لذا نیازی به شناسایی هزینه استلاک وجود ندارد.
2. در اعمال اقل مبلغ دفتری و خالص ارزش فروش، هرگونه زیان کاهش ارزش ( یا افزایش ارزش عکس کاهش قبلی) به سود و زیان دوره منظور می گردد.( به عنوان یک قلم جداگانه د ربخش عملیات متوقف شده)

 قطع شناخت: واگذاری دارایی غیرجاری نگهداری شده برای فروش

1. سود یا زیان ناشی از واگذاری دارایی غیرجاری نگهداری شده برای فروش یاید در زمان حذف در صورت سود وزیان منظور شود.
2. سود یا زیان ناشی از واگذاری یک دارایی غیرجاری نگهداری شده برای فروش باید معادل تفاوت بین عواید خالص ناشی از واگذاری دارایی و مبلغ دفتری آن ( که فاقد استهلاک انباشته می باشد) تعیین شود.

احکام مالیاتی مرتبط با تغییرات طرح فروش دارایی های غیرجاری نگهداری شده برای فروش:

الف ) مالیات بر ارزش افزوده و جریمه ماده 169 ق.م.م

نظر به اینکه ثبت های حسابداری مرتبط با تغییرات طرح فروش دارایی های غیرجاری نگهداری شه برای فروش به عنوان معامله تلقی نمی شود فلذا مشمول مالیات بر ارزش افزوده و اعلام در سامانه 169 ق.م.م نمی شود.

ب) مالیات بر درآمد

1. زیان حاصل از تغییر طبقه بندی: در صورتی که در تاریخ تغییر طرح فروش، زیان حاصل از تغییر طبقه بندی شناسایی گردد این زیان به دلیل عدم پیش بینی در مواد 147 و 148 ق.م.م غیر قبول نمی باشد ( در حکم زیان کاهش ارزش دارایی می باشد)
2. درآمد حاصل از تغییر طبقه بندی: نظر به اینکه این درآمد در قوانین مالیاتی، معافیت خاصی در نظر گرفته نشده است مشمول مالیات می باشد مگر اینکه اثبات شود درآمد مذکور بابت برگشت زیان کاهش ارزش شناسایی شده و در زمان شناخت اولیه یا قطع شناخت دارایی بوده و زیان مذکور توسط گروه رسیدگی مالیاتی مورد پذیرش قرار نگرفته است.( در حکم درآمد حاصل از افزایش دارایی که بابت بازگشت زیان کاهش ارزش شناسایی می گردد)